Chronische rugpijn en depressie

Johan is 43, heeft een zwakke rug, een hernia gehad en is daaraan geopereerd, maar het blijft een hele zwakke plek. “Dat heb ik al vanaf mijn 18e en ik heb daarom altijd pijn”.

Wietolie“Die pijn gaat wel op en af maar wordt in de loop der jaren alsmaar heftiger. De periode dat ik geen pijn heb wordt ook steeds korter en de pijn die ik telkens heb wordt heftiger. Ik heb hele dozen vol met narigheid die ik moet slikken tegen de pijn. Dat zijn allerlei pillen, van zetpillen tot aan morfine toe. Van die morfine word ik ontzettend duf en suf, het werkt bij mij niet goed en de pijn blijf ik houden. Ik heb eigenlijk geen baat bij pijnstillers, maar ja, je moet je moet toch wat. Slikken en vaak op bed liggen dus, niet echt goed voor je productiviteit en je humeur!

Via mijn broer kwam ik bij de wietolie terecht. Mijn broer heeft eigenlijk zo’n beetje hetzelfde probleem als ikzelf, het zit bij ons in de familie. Hij is al een aantal jaren ouder en werd er ook nog aardig depressief bij. Dus die kreeg nog veel meer pillen dan ik kreeg en sinds hij wietolie gebruikt laat hij bijna al zijn medicijnen staan. Hij gebruikt dat nu een week of zes, zeven. Hij vertelde me wat olie voor hem doet en ik dacht: ja, dat moeten we dan maar eens proberen. Eigenlijk vanaf de eerste druppel werd het leven een stuk zonniger, haha! Ja, dat is gewoon eh, ongelofelijk, nog steeds geen woorden voor! Ik was er heel erg kritisch op eigenlijk, had er niet zo heel veel vertrouwen in. Maar geloof me, als je altijd pijn had en je loopt nu ineens zónder pijn dan krijg je die glimlach niet meer van je bakkes af! Ik merkte direct het verschil en naarmate ik het langer gebruik hoef ik eigenlijk steeds minder daarvan te gebruiken, ja het is voor mij gewoon super werkzaam. De eerste keer was het eventjes wennen, maar na een kwartier, 20 minuten was het al een heel stuk beter. In het begin zat ik aan drie keer per dag 3 druppels. Gisteren heb ik een druppel gebruikt voor de gehele dag, het ligt er maar net aan hoever slaat die pijn door en heb je er last van. Je kunt het heel makkelijk doseren tot wat je nodig hebt en verder slik ik geen pil meer. Vanmorgen heb ik een druppel genomen omdat ik die dag veel in de auto moet zitten en dat ga je dan wel voelen.

Teveel genomen

Ik heb één keer teveel genomen, dat doe je dan ook maar één keer, want ik vind het hele stoned worden zoals ze dat dan noemen, helemaal niet interessant, daar vind ik echt geen zak aan. Dat voelt voor mij helemaal niet prettig, nou ja, je kan eens een keertje uitschieten. Ik was niet bewust op zoek naar mijn bovengrens of zo. Gewoon niet geconcentreerd, niet opletten, dat pipetje in je mond stoppen en dan maar wat knijpen hè. Dat pipetje, daar zat weinig meer in dacht ik, ja, haha! Niet in de spiegel gekeken, ik dacht het zo wel te kunnen, tja. Ik vind het niet prettig om stoned te zijn, maar aan de andere kant er gebeurt verder ook niets met je, dus gewoon de rit uitgezeten, lekker op de bank geslapen.

Balans, afstandelijkheid, beter slapen

Ik heb best wel een heftige periode met relatieproblemen achter de rug en dan ga je malen en denken, slecht slapen en dat is nu ook wel achter de rug. Het is een stuk rustiger, je relativeert een stuk makkelijker. Het is allemaal niet meer zo hectisch als vroeger, dat is wel geleidelijker gegaan dan het verdwijnen van de pijn. Mijn broer loopt een stukje voorop met zijn olie ervaring en als ik hem nu naar zijn depressie vraag zegt hij ‘welke depressie?’ Hij komt weer lekker buiten de deur en kan nu ook weer langere autoritten maken, hij is er helemaal gelukkig mee.

Moeder aan de wietolie

Mijn moeder is 76, dat mensje heeft eigenlijk geen ruggengraat meer. De artsen hebben daar natuurlijk fantastische middelen voor zoals een steeds groeiend aantal soorten en hoeveelheden medicijnen, morfine enzo. Ze vraagt ook niet meer om haar tasje met medicijnen maar om haar ‘gifkoffer’. We maken thuis altijd het geintje ‘Ma, als je een keertje dood gaat dan zetten we je bij het chemisch afval, in de brand steken gaat al helemaal niet en je mag zeker niet meer in de grond gestopt worden’, haha! Het is ongelofelijk wat dat mens slikt op een dag! Door al die medicijnen, met name de morfine is haar hele maagdarmkanaal aangetast. Toen ze begon met de morfine woog ze75 kiloen drie weken geleden was dat nog51 kilo. Haar eetlust was weg en ze begon er ook psychisch onder te lijden en dan gaat het natuurlijk heel erg hard achteruit. Dus ik zeg Ma kom op, bakkes open, hier heb je een druppel! Mijn broer had haar er natuurlijk al van verteld, dus ik zeg kom op, druppelen! De volgende dag ging ze met vakantie, het leuke was: ik zag dat mens voor mijn ogen opknappen! Het kan natuurlijk wishfull thinking zijn geweest, maar het was daadwerkelijk zo, ik ben er bewust de eerste keer even bij blijven zitten. Ze werd een stuk opgewekter, je zag een heel stuk van de spanning die in dat gezicht zat verdwijnen. Ze had lekker gekookt en zei: ‘normaal ben ik na het eten koken helemaal kapot, en ik voel me nu eigenlijk wel goed!’. Dus ze was daar hartstikke blij mee.

Een fijne vakantie

Ze zei: ‘vertel het maar niet tegen Pa’ en toen is ze met hem een week op vakantie gegaan met de boot. Dat is zo’n grote boot van een of andere stichting die reisjes op de Rijn organiseert voor patienten die anders nooit de deur uitkomen.

Op vrijdag ben ik ze weer op wezen halen, moeder kan nu bijna niet meer lopen, dat heeft met haar kapotte rug te maken. Ze stond boven aan de loopplank en ik roep: ‘en?’ en ze steekt twee duimen omhoog, ‘het ging hartstikke goed!’ Dat mensje heeft de hele week geen pijn gehad en ze was vier kilo aangekomen! Ik had later nog een gesprek met mijn vader en die zei: ’ik snap er geen reet van, ik heb haar de hele week niet gehoord, je moeder heeft zitten eten als een bootwerker en in plaats van om tien uur met moeite haar bed uit stond ze er om 7 uur al naast! Ik had alleen wel eens het idee dat alles een beetje langs haar heen ging?’ Later vertelde ik dat weer aan mijn moeder en toen zei ze: ‘ach ja, ik ben een keertje uitgeschoten, ik ben ‘keistoned’ geweest, heerlijk geslapen!’